تأثیر منفی بحران‌های ایجادشده در جامعه بر رشد اجتماعی جوانان

ندای تندرستی: این روزها جامعه ما تحت تأثیر درگذشت تاسف‌انگیز خانم مهسا امینی شده و قلب ما و هم‌وطنانمان از این موضوع و حواشی آن به‌درد آمده است. جامعه عزیزمان آراسته به فرهنگ‌ها، آداب و عقاید متنوعی است که احترام به این تنوع شاه‌کلید همدلی، وحدت و رشد اجتماعی است. ندای تندرستی ضمن همدردی با خانواده این عزیز و هموطنان گرامی، مقاله‌ایی را ارائه می‌دهد که به‌تازگی در مورد آسیب‌های بحران‌ها و استرس‌های اجتماعی بر رشد جوانان (که در مقطع حساسی از زندگی هستند) منتشر شده است.

محققان آمریکایی با توجه وقایع اجتماعی و سیاسی که حدود دو سال پیش در کشورشان رخ داد؛ تصمیم گرفتند که اثر این وقایع را بر رشد اجتماعی جوانانشان بررسی کنند. آن‌ها نشان دادند که این بحران‌ها ممکن است به رشد اجتماعی این دسته از افراد جامعه آسیب برساند. به گزارش ندای تندرستی به نظر می‌رسد این نتایج می‌تواند قابل‌تعمیم به بحران‌های اجتماعی در سایر جوامع از جمله کشور ما نیز باشد.

سال ۲۰۲۰ یک سال استرس‌زا و منحصربه‌فرد برای آمریکایی‌ها بود؛ شروع همه‌گیری کووید-۱۹، رویدادهای خشونت‌بار و انتخابات ریاست جمهوری جنجالی از جمله این بحران‌ها بودند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این بحران‌ها ممکن است به رشد اجتماعی جوانان در مقطع حساسی از زندگی آسیب رسانده باشند.

در تحقیقات قبلی تأثیر عوامل استرس‌زا بر رشد اجتماعی در طول زندگی بررسی شده بود، اما این تحقیق جدید بر اهمیت آسیب‌های وارده بر جوانان و چگونگی شکل‌گیری این آسیب‌ها توسط رویدادهای بیرونی تأکید می‌کند.

دکتر بولر محقق اصلی این پژوهش می‌گوید: «اگر همه‌چیز خوب پیش برود، جوانان وارد شبکه‌های اجتماعی می‌شوند، دوستی‌ها و روابط عاطفی را در اجتماع آغاز می‌کنند و جایگاه شغلی خود را نیز پیدا می‌کنند. بااین‌حال، یافته‌های ما نشان می‌دهد که عوامل استرس‌زای خارجی و تغییرات محیطی ممکن است جوانان را در مسیری ناخوشایند قرار دهند.»

محققان رشد اجتماعی ۴۱۵ جوان را در سال ۲۰۲۰ با رشد ۴۶۵ جوان را در سال ۲۰۱۹ مقایسه کردند. در طول هشت ماه، شرکت‌کنندگان که از ۱۸ تا ۳۵ سال داشتند، چندین عامل را گزارش دادند. این عوامل، عواملی بودند که بر رشد اجتماعی آن‌ها مؤثر بود.

شرکت‌کنندگان مورد بررسی در سال ۲۰۲۰ ، کاهش صمیمیت و رضایت از رابطه عاطفی را در طول زمان گزارش کردند، درحالی‌که این گروه در سال ۲۰۱۹ میزان اندکی بالاتر از حمایت اجتماعی و حضور در روابط اجتماعی را در طول زمان گزارش کردند. هرچند این تغییرات شدید نبودند، ولی دکتر بولر خاطرنشان می‌کند که همین اثرات کوچک می‌تواند عواقب پایداری داشته باشد.

دکتر بولر می‌گوید: «وضعیت و شرایط محیطی برای تکامل حیاتی هستند، زیرا فرصت‌هایی را فراهم می‌کنند که مردم برای رشد سالم به آن‌ها نیاز دارند». در سال ۲۰۲۰ [که همراه با بحران‌هایی بود] یک جوان معمولی ممکن است از این فرصت‌ها کمتر در اختیار داشته. این امر باعث ترس و اضطراب در جوانان شده و به‌طور بالقوه مانع رشد آن‌ها می‌شود.»

همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که این رویدادهای مخرب به بحران‌های ملی یا جهانی محدود نمی‌شوند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه در شمال کالیفرنیا مستقر بودند، جایی که با آتش‌سوزی‌های جنگلی در سراسر منطقه دست‌وپنجه نرم کردند.

محققان متوجه تأثیرات این عوامل استرس‌زا بر روی شرکت‌کنندگان شدند و دکتر بولر این موضوع را به‌عنوان حوزه مهمی از مطالعات آینده می‌داند. او می‌گوید که بررسی مکانیسم‌های سازگاری و انطباق در افرادی که کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، می‌تواند به دسترسی به منابع مؤثرتر و حمایت جوانان کمک کند.

وقتی از دکتر بولر پرسیده شد که آیا موردی بوده که در میان این یافته‌ها، پژوهشگران را شگفت‌زده کرده باشد، وی به یکی از جنبه‌های عملکرد اجتماعی اشاره می‌کند که به نظر نمی‌رسد ربطی به عوامل استرس‌زای سال ۲۰۲۰ داشته باشد و آن هم مسئله «تنهایی» بود.

او می‌گوید: «صرف‌نظر از اینکه جوانان در معرض عوامل استرس‌زای جمعی قرار داشتند یا نه، درجه و میزان تنهایی آن‌ها مشابه بود.»

لینک کوتاه: https://tandorostimag.com/?p=4627